5 Hieraan denk ik
en ik stort mijn ziel in mij uit:
hoe ik meeging in de stoet
en met hen optrok naar Gods huis,
onder luide vreugdezang en lofliederen:
een feestvierende menigte. (Psalm 42:5)
Herinneringen over ons leven met God zijn in het geloof heel belangrijk, ze kunnen ons geloof namelijk sterken op het moment dat het even wat minder gaat. We kunnen dan terugkijken naar dat moment dat we echt dicht bij Hem waren. Misschien hebben we wel die ervaring gehad en weten we elke keer weer dat God niet opgeeft, toen deed Hij het ook.
De psalmist kijkt ook terug op die momenten dat hij voluit bezig was met de dingen van het koninkrijk van God. Toen was hij vol vreugde en vol lofzang over de heerlijkheid van God. Hij ging mee in de stoet, hij was onderdeel van een groot moment in de relatie tussen het volk Israel en de Heere.
Dat is het moment voor hem dat kracht geeft, het moment waarop alles over de heerlijkheid van God ging. Nu is hij dorstig, nu verlangt hij daar naar. Misschien gaat het nu niet zo slecht met jouw leven, juist dan is het het moment om je leven te vullen met deze ervaringen. Richt je op wat God aan het doen is, nu is het nog makkelijk, nu is er weinig twijfel.
Creëer voor jezelf momenten waaraan je kunt denken als het moeilijker wordt. Dit doe je door nu te zoeken naar het Koninkrijk van God, nu bezig te zijn met wat hemels van belang is. Wacht niet tot je wanhopig bent, dan is het te laat, dan heb je niets om aan terug te denken.
Geloof is een wandel, een ervaring in vertrouwen op God. Laten we meegaan in de stoet van mensen die oprecht God zoeken. En die stoet is niet de mensen naar de kerk gaan, het zijn de mensen die oprecht bezig zijn met het leven in God. Daar moet je wezen.