10 Met hun vet hebben zij hun hart afgesloten,
met hun mond hebben zij trotse taal gesproken.
11 Zij omringen nu onze schreden,
zij loeren op ons, door zich ter aarde neer te buigen.
12 Hij is als een leeuw die ernaar verlangt te verscheuren,
als een jonge leeuw die op verborgen plaatsen zit.(Psalm 17:10-12)
Er is een weg die we niet moeten bewandelen, een weg die gaat van kwaad tot erger. Jakobus beschreef deze weg ook in zijn brief, van gedachte naar daad. De zonde begint in onze gedachtewereld en op het moment dat we er handen en voeten aangeven gaat het fout. Het is een weg waarin we de leugens in ons leven toelaten en laten groeien.
Vers 10 heeft het over mensen die hun hart hebben afgesloten voor enige vorm van correctie. Het opmerkelijke is de bewoording van David, mensen sluiten zich af van signalen van buiten door de luxe waarin ze zich begeven. De zelfverzekerdheid maakt hen ongevoelig voor een idee dat er ook maar iets gewijzigd moet worden in hun leven. En dit is heel duidelijk zichtbaar in onze cultuur, we leven op zo’n luxe wolk dat we niet echt zien hoe God ons wil veranderen.
Alles is in kannen en kruiken, we hebben geen zorgen over wat we eten of wat we drinken. We hebben alles in ons leven geregeld en hebben God eigenlijk niet nodig. En langzaam ontstaat er een hart dat dicht slipt met een trots over wat we hebben en wat we bereiken. Helaas is dit de ideale voedingsbodem voor zonden. Want hierdoor leven we in een eigen wereldje, een wereld waar we zelf koning zijn. Wij bepalen zelf hoe ons leven in elkaar steekt.
Er is geen ruimte meer voor kritisch denken, alles wat er in ons leven gebeurd is perfect, alles wat er in de kerk gebeurd is al volgroeid. Onze gedachten nemen een loopje met ons zonder dat ze gestopt kunnen worden. En David ziet dat de mensen die hem nu het leven aanstaan hier uit voort komen. Ze hebben die trots, die ongenaakbaarheid. Ze zitten daar op hun eigen troon en met hen eigen ‘autoriteit’ willen ze David wel even uit de weg ruimen.
En daarom doen ze wat ze doen. Ze zijn niet te stoppen, ze zijn als leeuwen die op een prooi af willen gaan. Ze gebruiken geen logica, ze gebruiken maar 1 tactiek en dat is de tactiek om alles te vernietigen wat op hun weg komt. Wij moeten het vet van onze hart verwijderen, weer open staan voor kritiek. Luisteren naar de woorden die God ons vandaag nog steeds wil vertellen.