12 Want de ogen van de Heere rusten op de rechtvaardigen, en Zijn oren zijn gericht op hun gebed; maar het aangezicht van de Heere is tegen hen die kwaad doen. (1 Petrus 3:12)
Er is een leven dat zo dicht bij God is dat God een keuze maakt om intensief te luisteren naar wat wij te vertellen hebben. Dat er maar weinig christenen zijn die hier over mee kunnen praten, ligt niet aan God. Als wij zeggen dat we Gods stem niet horen ligt dat niet aan God.
Voordat we in een discussie komen over eigen rechtvaardigheid moeten we even realiseren dat Jezus voor ons gestorven is. Niemand komt ook maar een klein stukje dichter bij God zonder het kruis. Maar er is een leven na het kruis, de opstanding uit de dood van de zonden. Een leven dat werkelijk rechtvaardig is, niet een schijn rechtvaardigheid, maar een rechtvaardigheid in de kracht van de opstanding van Jezus.
En dat is een keuze die wij hebben als christenen. We accepteren zo makkelijk het kruis, terwijl dat het evangelie, het plan van God, veel groter is. Hij wil dat wij rechtvaardig gaan wandelen en op het moment dat wij die keuze maken is God een en al oor. En dat is de spanning van dit vers, het is een rechtvaardigheid uit vertrouwen op God. En op het moment dat die rechtvaardigheid werkelijkheid wordt is het God die luistert.
Maak de stap en God maakt een stap. Op het moment dat wij onrechtvaardig wandelen zullen onze verlangens niet naar de wil van God zijn. Op het moment dat wij rechtvaardig zijn in de kracht van God is het God die wil luisteren, Hij wil weten wat wij dan te vertellen hebben.
Rechtvaardigheid is een werkelijkheid waar wij in kunnen wandelen. En dan is er een leven dat zo dicht bij God is dat we weten dat Hij hoort.