1 Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, 2 doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen. 3 Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; 4 maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God. (1 Petrus 3:1-4)
Het is een moeilijk onderwerp in onze tijd. Een tijd waarin vrouwenquota moet worden ingesteld zodat de vrouw een gelijke kans krijgt. Het zal in de tijd van Petrus misschien niet zo heftig zijn geweest, maar wel aanwezig. Want Petrus wil toch even kwijt hoe de vork nu werkelijk in de steel zit. De vrouw moet volgens Petrus wel bewust zijn van de positie die zij heeft.
Sommige christenen willen het afdoen als iets cultureels. Het zou in die maatschappelijke context niet juist zijn voor een vrouw om zich te gaan profileren. Het doet afbreuk aan hoe de verhoudingen op dat moment waren. En zeker als christen zou men daardoor een negatieve indruk kunnen wekken op de heidenen.
Maar wat als het nu niet iets cultureels is? Wat als dit werkelijk het verlangen van God is? Zou daar iets verkeerds aan zijn? Heeft God ons niet geschapen als man en vrouw waarbij we elk onze eigen rol hebben in de context van het gezin en huwelijk?
We zijn anders geschapen, we hebben andere verlangens. God heeft ons elk een eigen rol gegeven waarin we ons volledig op onze plek mogen weten. Het probleem is juist de beeldvorming die ons wordt voorgeschoteld in onze maatschappij. Want daar wordt ons verteld om vooral bezig te zijn met onze positie, vooral bezig te zijn met hoe we er uit zien. Blijkbaar is er zoiets als een perfect uiterlijk, blijkbaar is er zoiets als een status waar we onszelf op de borst kunnen kloppen.
En dat zal in de tijd van Petrus niet anders zijn geweest. En daarom wil Petrus zorgen voor een andere beeldvorming, een hemelse beeldvorming waarbij de hemelse standaard ons verlangen moet worden. Hier roept Petrus de vrouw op om te zoeken naar het plan van God in haar leven. Om bezig te zijn met de innerlijke schoonheid die wij kunnen ontvangen door de Heilige Geest.
Eigenlijk is de boodschap hetzelfde voor mannen en vrouwen want ook de man moet niet bezig zijn met de beeldvorming die wij in de maatschappij krijgen voorgeschoteld. Carrière maken is niet het succes dat God voor ogen heeft. Maar omdat we zo verschillend zijn is deze boodschap toch echt voor de vrouw.