14 En toen zij de stem van Petrus herkende, deed zij van blijdschap de poort niet open, maar rende naar binnen en berichtte dat Petrus voor de poort stond. 15 En zij zeiden tegen haar: U bent buiten zinnen! Maar zij hield vol dat het zo was. En zij zeiden: Het is zijn engel. 16 Maar Petrus bleef kloppen; en toen zij opengedaan hadden, zagen zij hem en waren buiten zichzelf. (Handelingen 12:14-16)
Als we geloof hebben dan moeten we dat niet uit ons hoofd laten praten. Rhode legde direct de link, ze hoorde de stem van Petrus en ze wist zeker dat hij daar voor de deur stond. Ze rende naar binnen om het alle andere volgelingen van Jezus die daar bezig zijn met bidden te vertellen. Maar ze stuit op ongeloof, ze verklaren haar voor gek.
Rhode was maar het dienstmeisje, ze zal zeker niet zoveel tijd in gebed hebben besteed omdat zij aan het werk was. En dat zal ook hebben bijgedragen aan het feit dat ze niet zo serieus werd genomen op het moment dat ze kwam vertellen dat Petrus daar voor de deur stond.
Maar ze geeft niet op, ze hield vol dat Petrus daar voor de deur stond. Ze bleef volharden in haar geloof, ook al werd ze voor gek verklaard. En dat is een hele goede eigenschap, we kunnen het eigenwijs noemen, maar het kan ook standvastigheid zijn. Standvastigheid in het geloof dat het gebed werkelijk is beantwoord. En zo moeten wij ook sterk blijven staan in ons geloof.
Er zijn van die momenten dat we dicht naar God toegroeien. Momenten dat het geloof in ons leven heel sterk wordt. Er zijn maar weinig christenen die hier niet doorheen zijn gegaan. Toen het mij gebeurde werd mij door iemand letterlijk verteld dat het bij diegene ook was gebeurd, maar op een gegeven moment verdwijnt het vanzelf wel. En dat is precies waar we tegen moeten vechten, zoiets hoort niet te verdwijnen, zoiets hoort te groeien.
En om het te laten groeien moeten we volharden in alles wat zich tegen ons geloof probeert te verzetten. En dat is wat ons geloof laat groeien volgens Jakobus 1. Elke tegenstand zal ons geloof veel sterker maken. Maar voor vele christenen is dat teveel gevraagd en geven we het op om maar een ‘normaal’ christelijk leven te hebben. Laten we net zo eigenwijs zijn als Rhode en blijven volharden in ons geloof. Want Petrus stond daar echt voor de deur.