24 Want hij was een goed man en vol van de Heilige Geest en van geloof; en er werd een grote menigte aan de Heere toegevoegd. 25 En Barnabas vertrok naar Tarsus om Saulus te zoeken; en toen hij hem gevonden had, bracht hij hem naar Antiochië. 26 En het gebeurde dat zij een heel jaar met de gemeente samenkwamen en een grote menigte onderwezen en dat de discipelen voor het eerst in Antiochië christenen genoemd werden. (Handelingen 11:24-26)
Hier in India zijn er veel organisaties aan het werk op zendingsgebied. Veel van die organisaties betalen lokale mensen om kerken te beginnen in afgelegen gebieden of voor ander werk. Het probleem binnen deze organisaties is altijd geld. Het gaat vaak om giften die verantwoord moeten worden. En die verantwoording gebeurd vaak in de vorm van rapporten.
Maar wat schrijf je in die rapporten? Het is namelijk geen zakelijk plan dat winst moet opleveren. Het eerste wat er dan ook in die rapporten beschreven zal worden is hoeveel mensen er gedoopt zijn, hoeveel nieuwe gemeenteleden er dan zijn, nummers die aangeven dat er succes is. En zonder al teveel in te gaan op dit probleem moeten we onszelf afvragen waar dit probleem vandaan komt. Want willen wij als geldgevers niet weten of ons geld wel goed terecht komt en willen we daar bewijzen voor hebben? Kunnen wij niet gewoon aan God geven en er op vertrouwen dat het goed komt?
In vers 24 beschrijft Lukas de groei van de gemeente als dat van een grote menigte die was toegevoegd aan de Heere. Ze waren niet toegevoegd aan een lokale gemeente, ze waren niet het werk van een bepaalde begaafde spreker, ze werden toegevoegd aan de Heere. Al die leugens over ‘onze gemeente, jullie gemeente’ of ‘mijn werk, hun werk’, het minacht onze Werkgever.
Zij wandelden in de overtuiging dat het Gods werk is, dat mensen niet onderdeel worden van onze leuke organisatie of denominatie met de perfecte naam, maar dat ze bij Jezus horen. Het is 1 lichaam van Christus en elke keer als er iemand een keuze maakt, dan is dat een keuze om bij Jezus te horen en niet een keuze om bij een gemeente te horen.
En dat is wat Barnabas en Paulus ook gaan doen als ze in Antiochië zijn. Een jaar lang komen ze waarschijnlijk elke dag samen om te praten over Jezus, over het werk en verlangen van God. En dat is wat het betekent om gemeente te zijn, hoe groot of klein het ook is. Onderdeel zijn van een lichaam, verbonden zijn met elkaar en in die verbondenheid zoeken naar meer van God in het leven.