17 Maar Hij keek hen aan en zei: Wat betekent dan dit wat geschreven staat: De steen die de bouwers verworpen hebben, is tot een hoeksteen geworden? (Lukas 20:17)
Dit vers is zo veelzeggend over het karakter van God. Elke keer is het God die het minste neemt en daar de grootste dingen mee doet. Het lijkt er wel op of God ons graag wil verrassen. Hij kiest Jakob over Ezau, Hij kiest David over zijn broers, Hij kiest vissers over de religieuze leiders en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Het is een teken aan de muur, God kiest dat wat wij nooit zouden kiezen, God gaat de weg die wij niet zouden nemen. En dat is ook het verhaal van Jezus, Hij is de weg die wij niet zouden gaan, Hij is de Messias zoals wij die ons niet zouden voorstellen. Natuurlijk weten wij al wat Jezus heeft gedaan, voor ons is het kruis van Jezus geen verrassing meer, maar hoe zit het dan met de toekomst?
Wij zullen ook verrast worden door God. Dat Jezus is gekomen is niet het einde van het werk van God, God zal nog zoveel meer doen en spreken. Er gaan verrassingen komen die ons religieuze koppigheid zal beschamen, onze sterke overtuiging zal in het niet vallen bij de heerlijke openbaringen die God zal geven. En ook wij hebben de keuze om Gods plan te omarmen of ons te verzetten tegen Zijn heerlijk werk.
Het gevaar waar de religieuze leiders door vielen, is nog steeds het gevaar voor de kerk van vandaag. Het gevaar dat we het werk van God niet erkennen en het daarom tegenwerken. God gaat ons werkelijk verrassen en wij moeten daarom een houding hebben waarin we open staan voor nieuwe dingen die eigenlijk tegen onze religieuze ideeën ingaan. We moeten God laten doen wat Hij wil doen.
God kiest het minste zodat Hij in Zijn kracht Zijn heerlijkheid kan openbaren. Het minste zal de wijzen van deze wereld te schande maken, omdat het God is die in Zijn heerlijkheid zal werken door ons. Want een heerlijk vooruitzicht is dit, want we mogen weten dat het moment er aan komt dat we verrast zullen worden door onze Vader in de hemel.