Feel-good

Lukas 11

45 Een van de wetgeleerden antwoordde en zei tegen Hem: Meester, wanneer u deze dingen zegt, behandelt U ons ook smadelijk. 46 Maar Hij zei: Wee ook u, wetgeleerden, want u legt de mensen lasten op die moeilijk zijn om te dragen, en zelf raakt u die lasten niet met één van uw vingers aan. 47 Wee u, want u bouwt de grafmonumenten voor de profeten, maar uw vaderen hebben hen gedood. 48 U getuigt dus dat u instemt met de daden van uw vaderen, want zij hebben hen gedood en u bouwt hun grafmonumenten. (Lukas 11:45-48)

En er is dus iemand die zich aangesproken voelt. In onze tijd zou er zeker een rechtszaak uit komen. In onze tijd mag dit niet meer, want we moeten rekening houden met de gevoelens van andere mensen. Maar Jezus houdt daar blijkbaar geen rekening mee, bij Hem gaat het om de waarheid, om de kern van het bestaan.

Deze man wil Jezus in een kwaad daglicht zetten. Blijkbaar is Hij zich er van bewust dat het inderdaad niet klopt wat ze aan het doen zijn. Daarom moet Hij in de tegenaanval, want Jezus doet hem pijn met deze woorden. En dat is slecht, is Jezus dan ook niet aan het zondigen?

Wij zijn een emotionele maatschappij geworden. Het gaat om feel-good ervaringen, vandaar dat entertainment industrie zo groot is. We voeden ons met emoties, en als we ons niet goed voelen zoeken we naar dingen die ons wel goed laten voelen. Maar wanneer komt het moment dat we gewoon gaan nadenken over wat we doen. Dat we bewust worden van onze geestelijke activiteiten.

En dat is wat Jezus hier probeert te doen, Hij wil dat deze mannen gaan nadenken over wat ze doen. Ze schrijven andere mensen wetten voor, maar zelf doen ze er helemaal niets mee. Deze kritiek mag dan niet goed voelen, maar in werkelijkheid is het liefde van Jezus dat Hij hen terecht wijst. Jezus doet helemaal niets fout hier, Hij doet iets wat vele van ons niet durven te doen.

Zij bouwen grafmonumenten voor de profeten die hun voorouders vermoord hebben. Waarom doen ze dat? Als die profeten nu geleefd hadden zouden ze hen ook vermoord hebben. Het gaat om de feel-good ervaring, maar niet om de waarheid. En daar moet wat veranderen volgens Jezus.

En daar moet ook wat veranderen in de kerk van vandaag. Bij ons gaat het ook niet meer om de kern, om het hart van het geloof. Wij zijn een instituut geworden met regels, kennis, humanitaire hulp en feesten. Elk jaar is het hetzelfde, maar dan net iets anders. Als kerk blijven we zoeken naar hoe we relevant kunnen blijven voor de mensen. Wie geeft er nog om de waarheid? Wie bidt en zoekt en klopt in verlangen naar het Koninkrijk van God?

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.