10 en beproef wat de Heere welbehaaglijk is. (Efeze 5:10)
In de vorige overdenking heb ik dit vers besproken vanuit het relationele aspect. We staan in Vader-kind relatie met onze Schepper. In ons is een verlangen naar Gods woorden van welbehagen over ons leven. Nu staat er nog een woord in deze zin die onze verantwoordelijkheid aanduidt, ‘beproef’.
Soms vraag ik me af of we niet lui zijn geworden. We worden in geestelijke luxe geboren, in gemeenten die elke week geestelijke activiteiten hebben waar we uit kunnen kiezen. Vanaf zondagsschool tot ouderensamenkomsten van alles wordt er voor ons geregeld in de kerk. Eigenlijk hoeven we weinig zelf te doen behalve als we toevallig leidinggevende van de zondagsschool zijn. Dit mogen we gerust een geestelijk gespreid bed noemen.
Het woord beproef is een woord dat hard werken aanduidt. Om een relatie goed te houden moet er hard gewerkt worden. En als we eerlijk zijn in ons leven dan kunnen we heel goed zelf bepalen of we geestelijk lui zijn of niet. We weten zelf heus wel of we bezig zijn met onze relatie met God of niet.
Beproeven is zoeken, is lezen in de wet, is lezen in de woorden van Jezus. Beproeven is zoeken naar het verlangen van God. Beproeven is vooral ons leven tegen het licht durven te houden van Gods verlangen. Kritisch durven te zijn naar ons eigen leven. Niet lui zijn en maar met de massa meevaren, maar juist in de spiegel van Gods hart durven te kijken naar ons eigen leven.
Geloven is een actief vertrouwen op God. Beproeven is een actief leven dat zoekt naar het behagen van God in ons leven. Dit moet niet slechts een moment in ons leven zijn, dit moet een dagelijks beproeven zijn. Zit ik nog wel op de juiste weg? Is mijn leven nog wel op het rechte pad? Is God nog steeds de eerste liefde in mijn leven?