30 En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing. (Efeze 4:30)
Paulus is nu bezig met ons te wijzen op ons handelen. Door ons leven in contrast te zetten met het leven dat we hadden in de wereld, wil hij laten zien dat er nu werkelijk iets nieuws is begonnen. En dit is niet theoretisch maar een werkelijkheid. We zijn werkelijk verzegeld met de Heilige Geest.
De reden dat ik wil benadrukken dat deze verzegeling een werkelijkheid is komt omdat Paulus hier de Heilige Geest heel persoonlijk naar voren brengt. De verzegeling met de Heilige Geest moet in ons leven meer werkelijkheid zijn dan de relatie die we hebben met onze ouders of levenspartner.
Een verzegeling is duidelijk zichtbaar. Een verzegeling is het bewijs dat God in ons leven is gekomen. De verzegeling van de Heilige Geest komt daarom zo dichtbij in ons leven dat Hij elk moment van de dag met ons is. Hij hoort alles, Hij begrijpt alles, Hij weet alles waar we mee zitten. De Heilige Geest is zo dichtbij dat er geen geheimen voor Hem zijn, al zouden we het willen.
Zoals we onze beste vrienden niet pijn zouden willen doen, zo geldt dat ook voor de Heilige Geest. Hij is altijd bij ons als een vriend, hij is altijd daar om ons te helpen, om ons te begeleiden, om ons liefde te geven. Op het moment dat we de Heilige Geest niet meer serieus gaan nemen in ons leven, dus links laten liggen, bedroeven we Hem.
De Heilige Geest heeft tot doel in ons leven dat wij perfect mogen leven, dat wij heilig mogen leven. Alles wat de Heilige Geest doet is er dus op gericht om dit te bereiken voor ons eigen bestwil. Op het moment dat we de Heilige Geest links laten liggen en niet met Hem willen wandelen, bedroeven we Hem. De Heilige Geest is nutteloos geworden in ons leven, we bedroeven Hem.