15 En Simon Petrus volgde Jezus, evenals een andere discipel. Die discipel nu was een bekende van de hogepriester, en hij ging met Jezus het paleis van de hogepriester binnen. 16 Petrus echter stond buiten bij de deur. De andere discipel dan, die een bekende van de hogepriester was, ging naar buiten, sprak met de portierster en bracht Petrus binnen. 17 Het dienstmeisje dan, de portierster, zei tegen Petrus: Bent ook u niet een van de discipelen van deze Mens? Hij zei: Dat ben ik niet. (Johannes 18:15-17)
Johannes was er zelf bij, hij is er getuige van geweest dat Petrus daar was. Hij heeft er zelf voor gezorgd dat Petrus ook naar binnen mocht. Want dat is wel duidelijk, deze twee discipelen waren bezig om Jezus maar niet te verlaten. De motivatie van Johannes wordt niet echt duidelijk maar die van Petrus kunnen we makkelijker begrijpen.
Petrus wil niet opgeven, hij moet er bij zijn, het kan niet zo zijn dat hij opgeeft. Jezus heeft wel voorzegd dat hij Hem ook zal verlaten, maar dat mag niet gebeuren. Hij moet bij Jezus blijven, het is alles waar hij voor leeft. Het stort allemaal in, dit is niet het plan van Petrus, zo had hij het niet voor ogen.
Petrus mag naar binnen, in het hol van de leeuw, maar hij is er wel bij. Hij heeft Jezus niet laten zitten. Totdat hij openlijk moet gaan erkennen dat hij bij Jezus hoort. Op het moment dat hij openlijk wordt geconfronteerd met zijn positie, moet hij gaan nadenken over zijn eigen leven.
Hoeveel mensen om je heen weten eigenlijk dat je christen bent? Je hebt het nooit ontkend, maar je bent er ook niet openlijk voor uitgekomen. Elke confrontatie ga je uit de weg, want wat gebeurd er met je positie als men er achter komt dat je Jezus wil volgen in je leven.
Precies hetzelfde. Petrus deed er alles aan om Jezus te volgen, totdat zijn eigen positie in gevaar kwam. Hij had alles over voor Jezus, behalve als het zijn leven zou kosten. Incognito christen.
Hoe vaak laten wij niet weten in ons leven dat we Jezus niet kennen? Hoe vaak hangt Jezus er maar een beetje bij als het te moeilijk wordt? We lijken wel mee te moeten gaan met de wereld om maar niet buiten de boot te vallen.
Petrus had zijn mond vol van het volgen van Jezus, maar hij faalde. Wij denken onszelf te kunnen indekken door maar niet zo’n grote mond te hebben als Jezus. Wij weten van onszelf dat we zachte christenen zijn. Maar dat maakt het feit dat we Jezus niet voor de honderd procent volgen echt niet minder erg dan wat Petrus hier doet. Laten we bidden om geloof en kracht om dicht bij Jezus te blijven.