12 De afdeling soldaten dan en de overste over duizend en de dienaars van de Joden namen Jezus gevangen en boeiden Hem. 13 En zij leidden Hem weg, eerst naar Annas, want hij was de schoonvader van Kajafas, die de hogepriester van dat jaar was. 14 Kajafas nu was het die de Joden de raad gegeven had dat het nuttig zou zijn dat één Mens voor het volk zou sterven. (Johannes 18:12-14)
Johannes verweeft zijn beschrijving van de gebeurtenissen met boodschappen van de liefde van God. God die altijd bezig is met Zijn volk, Hij is altijd bezig met deze wereld om het aan te raken met Zijn liefde en goedheid. Zoals hier te zien met de leiders van Israël, die onbedoeld de juiste raad geven.
Jezus heeft laten zien dat Hij bewust deze weg gaat. Ook al komen er nog zoveel mensen om Jezus als een misdadiger op te pakken, Hij heeft het onder controle en geeft Zich gewillig over. Maar men ziet het niet.
Jezus wordt gebracht naar de geestelijke leiders, zij zijn het die Jezus uit de weg willen ruimen. Voor mij is dit zo typerend over hoe de wereld met God omgaat en hoe God daarin staat. Het lijkt wel dat alles wat God doet met alle macht naar de prullenbak wordt verwezen. God doet niets goed, we willen niets met Hem te maken hebben. Maar God gaat door in Zijn liefde, zonder dat Hij Zichzelf wil laten gelden.
We sollen met God alsof het een crimineel is, maar uiteindelijk zien we wie werkelijk alle macht heeft in de hemel en op aarde. In onze trots denken we de wijsheid te hebben maar in de werkelijkheid was het niet Kajafas die het uit wijsheid zei, maar God die door ons de Waarheid spreekt.
Jezus gaat de weg, bewust. De geestelijke leiders gaan hun weg in woede. God is bewust in Zijn liefde, hoe raar die weg ook lijkt te gaan. We zullen het alleen kunnen zien als we God Zijn weg laten gaan in ons leven.