41 Zij namen dan de steen weg waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen omhoog en zei: Vader, Ik dank U dat U Mij verhoord hebt. 42 En Ik wist dat U Mij altijd verhoort, maar ter wille van de menigte die om Mij heen staat, heb Ik dit gezegd, opdat zij geloven dat U Mij gezonden hebt. 43 En toen Hij dit gezegd had, riep Hij met een luide stem: Lazarus, kom naar buiten! (Johannes 11:41-43)
De titel is natuurlijk niet helemaal waar, maar God heeft een stuk minder geheimen dan wij werkelijk weten van Hem. Als er een eenheid is tussen God en ons dan is er daarin een openheid van hart. God zal openbaren wat er in Zijn hart om gaat aan een ieder die er naar verlangt. Hij is niet geheimzinnig, Hij is een God van liefde.
Jezus ging naar het graf toe met de volledige overtuiging dat Lazarus zou opstaan uit de dood. Jezus weet dat de Vader naar Hem luistert, het was voor Hem geen geheim of verrassing of Lazarus nu wel of niet zou opstaan. Nog voordat Lazarus uit het graf kwam, dankte Jezus Zijn Vader. Hij wist in Zijn hart wat het hart van de Vader is.
De enige reden dat Jezus deze woorden uitspreekt is voor de mensen om Hem heen. De mensen om Hem heen moeten leren dat we zo dicht bij de Vader kunnen leven dat we al weten wat er op Zijn hart ligt voordat het werkelijk gebeurd. Jezus is een met de Vader en daaruit leeft Hij.
Het geloof begint niet bij het graf, het geloof begint in onze binnenkamer waar wij dicht bij de Vader zijn. De plek waar we Hem leren kennen en er een eenheid ontstaat tussen ons hart en dat van Hem. Jezus is ons voorbeeld, wij moeten een zijn met Jezus. Jezus moet door ons leven zodat wij net als Hem kunnen leven.
Dit is geen grootheidswaanzin, dit is God Zijn werk laten doen in ons leven. Dit is een leven waarin we werkelijk vertrouwen zoals Jezus vertrouwt op Zijn Vader. Dan hebben we net als Jezus geen woorden meer nodig voor ons geloof, alleen maar daden.