‘Laat mij lekker geloven wat ik geloof, val mij niet lastig met jouw verhaaltjes.’ Dit kan nog wel eens een reactie zijn van iemand die niet graag het evangelie hoort. Ze willen daarbij ons wel respecteren maar als zij er maar geen last van hebben. Er naar verlangen dat iedereen God erkent in hun leven is dan respectloos, alsof wat zij doen verkeerd is.
Maar als wij ons geloof serieus nemen moet er in ons een verlangen zijn dat elke tong God zal prijzen. Als wij God erkennen als de God van hemel en aarde dan moet er een verlangen in ons leven dat iedereen God erkent als de Schepper. Laat alles wat adem heeft de Heere loven.
Als we God echt loven dan zijn het geen liedjes meer die we zingen maar is het aanbidding geworden. In volle overgave spreken we uit ons hart onze erkenning uit naar onze Vader in de hemel. In volle overgave verlangen we dan dat God de eer ontvangt die Hem waardig is.
Wij kunnen onze mond niet houden over de liefde van God en verlangen er naar dat iedereen die liefde zal leren kennen. Wij nemen ons geloof niet serieus als wij onze mond laten snoeren. Het evangelie dat Jezus ons heeft gegeven is de redding voor iedereen. Wij hebben een schat van grote waarde waarin iedereen mag delen.
De Heere is het waard dat elke tong zal getuigen en elke knie zich zal buigen voor Hem. Hij is het waard dat wij Zijn schepping Hem erkennen als onze maker. Dat is aanbidding, Hem erkennen als onze Heer.