Naar mijn mening hebben wij dit leven verheven tot iets wat het niet is. In dit leven moeten we alles zien te pakken wat er te pakken valt. We eten tot onze buik rond is, we genieten van allerlei dingen en we zijn maar wat bang voor de dood. We leven hier op aarde alsof we hier voor eeuwig zijn.
Maar mogen we dan niet genieten? Ja natuurlijk, je mag doen wat je zelf wilt, maar de vraag is niet of het mag, de vraag is of het, het doel is. Je moet keuzes maken in je leven, die keuzes stellen we het liefst zo lang mogelijk uit. Laten we eerst maar lekker genieten van het leven hier. Laten we eerst maar lekker ons leven leven zoals we dat zelf willen.
Maar volgens mij is het doel hier op aarde te leven voor God. Een leven waarin we God verheerlijken, niet alleen met onze mond maar ook met onze daden. Als we de woorden van Jezus hier nu eens serieus nemen. Jezus zegt dat we schatten in de hemel moeten vergaren, niet de schatten van deze aarde.
En werkelijk de schatten van deze aarde zijn niets waard, soms verdwijnen ze zomaar in het niets. Maar de schatten in de hemel zijn liefde, blijdschap, vrede, rechtvaardigheid. Schatten in de hemel is een leven met God in Zijn heiligheid. Daar kan niemand aankomen daar kan niets mee gebeuren.
We moeten hierin een keuze maken, waarin investeren wij in ons leven. Maken wij ons zorgen over de dingen van deze wereld? Stellen wij ons gemak boven dat van een heilig leven? Het is niets waard, het is een leeg leven. Maar als we schatten in de hemel willen vergaren dan moeten we kiezen wat we willen. Dan moeten we kiezen wat voor ons voorop staat.
We moeten radicaal zijn en buiten het normale stappen. Wat normaal is in deze wereld is echt niet normaal in de hemel. Durven we dit, durven uit te stappen en echt het nieuwe leven dat Jezus ons heeft gegeven aan te nemen. Durven we nu al te beginnen met het vergaren van hemelse schatten?