15 Want deze God is onze God,
eeuwig en altijd;
Híj zal ons leiden tot de dood toe. (Psalm 48:15)
Deze geloofsgetuigenis is er niet een die we religieus kunnen oppakken. Jij hebt jouw god en ik heb mijn god, dat is niet wat de psalmist hier bedoelt. Het gaat hem niet om het verschil tussen religies en de keuze die wij maken over welke god we aanhangen. De psalmist heeft in de voorgaande verzen een god beschreven, de God van Abraham en het is die God die altijd weer betrokken is bij het volk Israel waarvan de psalmist zegt dat het zijn God is.
Als wij zeggen dat deze God onze God is, dan is dat een geloofsbelijdenis die elke andere geloofsbelijdenis overstijgt. De Nederlandse geloofsbelijdenis verbleekt, de grootste christelijke redenaar is dan als een kleuter die wiskunde uit moet leggen. Deze getuigenis zegt dat God DE God is van zijn leven.
Misschien als we gaan kijken naar wat er allemaal een god kan zijn in het leven. Het kan geld zijn, het kan status zijn, het kan zelfs je kinderen zijn. Ze worden namelijk de god van je leven als ze bepalend zijn voor de keuzes die je maakt. Maar als deze God de God van je leven wordt, wordt Hij alleen bepalend voor de keuzes van jouw leven.
Het gaat niet om wat wij geloven, al ken je de hele bijbel woord voor woord uit je hoofd, het moet je leven niet bepalen. Het moet God zelf zijn die in jouw leven bepalend wordt. Hij moet de God worden van jouw leven. Hij is het doel van het leven, Zijn liefde, Zijn kracht in jouw leven moet het verlangen zijn.