1 Paulus, een apostel van Jezus Christus, overeenkomstig het bevel van God, onze Zaligmaker, en van de Heere Jezus Christus, onze hoop, 2 aan Timotheüs, mijn oprechte zoon in het geloof: genade, barmhartigheid en vrede zij u van God, onze Vader, en van Christus Jezus, onze Heere. (1 Timotheus 1:1-2)
In de meeste gevallen identificeren wij mensen bij hun naam. Afhankelijk van hoe bekend ze zijn gebruiken we de voornaam, achternaam, woonplaats en ga zo maar door. Nu gebeurt er iets vreemds met mensen die een bepaalde titel hebben, op de een of andere manier is het dan belangrijk en geeft het meer waarde als men Dr. of Prof. voor de naam zet.
Helaas is het ingeburgerd, ook in de kerk. Er staat niet voor niets Ds. voor de naam van een predikant. Is dit niet muggenziften? Toch niet en de reden heeft te maken met hoe Paulus zich hier identificeert. Ten eerste identificeert Paulus zich niet als Apostel Paulus zoals vele van ons zouden kunnen denken. Paulus identificeert zich als Paulus die geroepen is om een apostel te zijn.
Laten we kijken naar een advertentie voor een baan, daarin staat vaak wat voor positie men zal krijgen. Een manager, een vakkenvuller of iets dergelijks. Op het moment dat iemand vakkenvuller wordt, verschijnt er niet opeens de titel vakkenvuller voor zijn/haar naam. Het voegt namelijk niets toe aan de naam. Maar in het bedrijf is het wel van belang dat men weet wat voor positie iemand heeft.
En dat is de manier waarop wij ook het woord apostel moeten gebruiken of profeet en zelfs voorganger of dominee. Want het geeft een compleet verkeerd beeld als wij gaan denken dat de titel Ds. iemand in een belangrijke positie plaatst in de kerk. Paulus zijn identiteit heeft niets te maken met de roeping van apostel, dat laatste is de gave die God hem gegeven heeft om te werken, net als de vakkenvuller.
En dan kunnen er vandaag de dag ook apostelen, evangelisten of profeten zijn. Wij zijn bang geworden voor de titel apostel en dat is heel normaal. Want dan geven we iemand een autoriteit die wij aan de apostelen hebben toegedicht. Maar als we leren zien dat een apostel ook gewoon een vakkenvuller kan zijn dan zijn we weer terug bij hoe het werkelijk zou moeten zijn. Het is de gave die God aan mensen wil geven om zo Zijn werk te kunnen volbrengen.