4 Maar Petrus begon het hun in goede orde uiteen te zetten en zei: 5 Ik was in de stad Joppe aan het bidden en zag in geestvervoering een visioen: een bepaald voorwerp daalde neer, dat leek op een groot linnen laken, dat aan de vier hoeken neergelaten werd uit de hemel, en het kwam tot dicht bij mij. 6 En toen ik hierop mijn ogen gericht hield en het aandachtig bekeek, zag ik de viervoetige dieren van de aarde, en de wilde en de kruipende dieren, en de vogels in de lucht. 7 En ik hoorde een stem, die tegen mij zei: Sta op, Petrus, slacht en eet. 8 Maar ik zei: Beslist niet, Heere, want nooit is er iets wat onheilig of onrein is, mijn mond binnengegaan. 9 Maar de stem antwoordde mij voor de tweede keer uit de hemel: Wat God gereinigd heeft, mag u niet voor onheilig houden. 10 Dit gebeurde tot driemaal toe; en alles werd weer opgetrokken in de hemel. (Handelingen 11:4-10)
Petrus gaat uitvoerig in op de visioen die God hem had gegeven. Misschien komt het nu wel van pas dat Petrus heeft geweigerd om die dieren ook maar aan te raken. Zijn hoorders zullen met afschuw hebben geluisterd naar de vertelling over dit visioen. Want Petrus zou zijn hele voorgaande leven overboord gooien als hij wel zou zijn ingegaan op het verzoek in de visioen.
We moeten het zo zien als iemand die zijn hele leven een vegetariër is geweest. Maar dan komt er een moment van zwakheid en begint men toch vlees te eten. Dan is eigenlijk de tijd er voor nutteloos geweest, het heeft geen betekenis meer. En dat zou het ook hebben betekent voor Petrus als hij dit eten wel had gegeten. Zijn hele opvoeding als jood zou hij overboord hebben gegooid.
Het visioen dat Petrus heeft gehad is niet alleen voor hem. Het is een boodschap voor alle joden die Jezus aan het volgen zijn. En dat begint Petrus nu ook te begrijpen, de boodschap is niet alleen dat hij moet weten dat de heidenen er ook bij horen. De visioen is een boodschap voor de hele gemeente, de hele gemeente moet begrijpen dat God een keuze heeft gemaakt om de heidenen ook toe te voegen aan het lichaam van Christus.
Wanneer hebben wij voor het laatst gehoord over een visioen? Een gemeentelid dat een boodschap van God kreeg? Sommige van ons zullen dit nog nooit hebben meegemaakt, anderen horen het aan de lopende band en beginnen te twijfelen. Ze kijken naar de persoon en als de persoon niet zo kredietwaardig is gaat het visioen gelijk naar de prullenbak.
In onze gemeente hier in India hebben we mensen die niet eens de bijbel kunnen lezen en toch gebruikt God ook hen met dromen en visioenen. De bijbel is duidelijk we moeten de dromen en visioenen serieus nemen. En dat is wat de vroege gemeente gedaan heeft en daarom ontstond er geen scheiding over deze nieuwe weg die God wilde gaan. En zo moeten wij ook serieus zoeken naar wat God wil vertellen. Dat er geen visioenen zijn in de gemeente ligt niet aan God, maar aan ons. Staan wij open?