Daadkracht

Lukas 22

14 En toen het uur gekomen was, ging Hij aan tafel aanliggen, en de twaalf apostelen met Hem. 15 En Hij zei tegen hen: Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden. 16 Want Ik zeg u dat Ik daar zeker niet meer van zal eten, totdat het vervuld is in het Koninkrijk van God. 17 En nadat Hij een drinkbeker genomen had en gedankt had, zei Hij: Neem deze en deel hem onder elkaar. 18 Want Ik zeg u dat Ik niet drinken zal van de vrucht van de wijnstok, totdat het Koninkrijk van God gekomen is. (Lukas 22:14-18)

Waarom laat Jezus de discipelen weten dat Hij niet meer van het Pascha zal eten en niet meer zal drinken van deze vrucht totdat het Koninkrijk van God gekomen is? Is het weer een stille hint om de discipelen te laten weten dat Hij toch echt zal gaan sterven?

In de verzen na vers 18 zal Jezus het brood en de wijn de rituele waarde geven die wij vinden in het christelijke heilig avondmaal. Maar deze verzen duiden juist meer op het oude Pascha. De joden vieren het Pascha omdat ze weten dat het God is die hen bevrijdt heeft uit Egypte, het Pascha is het feest van bevrijding. En juist in de tijden waarin Israël in verdrukking leeft, zal dit feest zoveel meer kracht hebben. Met weemoed zal men denken aan de tijd dat God hen te hulp schoot.

Tijdens het laatste bezoek van Paulus aan Jeruzalem was er een groep joden die hadden beloofd dat ze niet meer zouden eten totdat ze Paulus hadden vermoord. Zo’n soort belofte lijkt Jezus hier ook te doen. Jezus laat Zijn discipelen weten dat Hij niet zal rusten, dat Hij dit feest niet meer zal vieren totdat Hij de betekenis van dit feest heeft volbracht.

Het vurige verlangen van Jezus is om eindelijk het grote Pascha te kunnen vieren, de werkelijke bevrijding. Een bevrijding die groter is dan het ontvluchten van Egypte, een bevrijding die groter is dan de bevrijding uit de handen van de Romeinen. Niet langer meer wil Jezus aan deze ceremonie meedoen totdat het werkelijk vervuld is.

Het is een belofte van Jezus en tegelijk een profetie. Het is een krachtig statement waarin we mogen weten dat Hij niet zal rusten totdat het volbracht is. Wat een woorden van hoop, wat een woorden bevrijding. Hij zal niet rusten totdat alles is volbracht. Laten we vol hoop dankzeggen voor Zijn daadkracht en liefde. Laten we vol verlangen weten dat dit de werkelijkheid is en zal zijn.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.