7 En Hij sprak een gelijkenis tot de genodigden, toen Hij merkte hoe zij de ereplaatsen voor zichzelf uitkozen. Hij zei tegen hen: 8 Wanneer u door iemand op een bruiloft uitgenodigd bent, ga dan niet aanliggen op de ereplaats, opdat niet misschien iemand die voornamer is dan u, door hem uitgenodigd is, 9 en hij die u en hem uitgenodigd heeft, tegen u zal komen zeggen: Geef hem die plaats. U zou dan tot uw schande de laatste plaats beginnen in te nemen. 10 Maar wanneer u uitgenodigd bent, ga er heen en ga op de laatste plaats aanliggen, opdat, als hij komt die u uitgenodigd heeft, hij tegen u zal zeggen: Vriend, kom hoger op. Dan zal dat u tot eer zijn in de ogen van allen die met u aanliggen. 11 Want ieder die zichzelf verhoogt, zal vernederd worden en wie zichzelf vernedert, zal verhoogd worden. (Lukas 14:7-11)
Een vrij simpele boodschap die we allemaal wel begrijpen. Op het moment dat je jezelf te hoog in schat, zou je wel eens hard op je neus terecht kunnen komen. En Jezus ziet het hier gebeuren en wil duidelijk maken dat het onzin is om zo in het leven te staan. Het vechten voor onze status is zinloos.
Deze mensen die vol van trots zijn, zijn bezig met hun plek hier op aarde. Ze willen een status en natuurlijk de beste status. Maar volgens Jezus maakt het uiteindelijk niet uit voor wat voor status wij ons hele leven vechten. Want uiteindelijk hebben wij niet in de hand welk positie wij hebben in het leven. Sterker nog, als wij vechten voor een steeds hogere positie zullen wij bedrogen uitkomen. Maar als wij genoegen nemen met een mindere positie, zal daar werkelijk verandering in komen.
Maar deze manier van denken ligt ook aan de basis van een onzeker of minderwaardig gevoel. Het klinkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar uiteindelijk heeft onzekerheid of minderwaardigheid te maken met deze trots waar Jezus het over heeft. Want op het moment dat we een minderwaardigheidscomplex hebben, dan vinden we eigenlijk dat we in een veel betere positie horen te zitten. We vinden dat we niet thuis horen, waar we op dat moment wel denken te zitten of waar andere mensen denken dat wij thuishoren.
Het is misschien niet direct de gedachte die wij hebben, maar op het moment dat het ons niet uitmaakt of wij op de beste plek zitten of helemaal niet een plek krijgen, komt er een bevrijding in ons leven. Wij mogen dan weten dat onze positie helemaal niet afhankelijk is van een status, maar onze positie is afhankelijk van wat God doet en zal doen in ons leven.
We hoeven niet te vechten voor onze positie, of we nu vol van trots zijn of vol van onzekerheid het brengt ons nergens. Want uiteindelijk moeten we weten dat we geborgen zijn in God en dat Hij degene is die ons zal oprichten. Hij is het die ons de plek zal geven die ons toebehoort. Laten we ons geen zorgen maken over deze status, laten we vrede hebben met wie we zijn in God, wat onze situatie ook is.