45 Als die slaaf echter in zijn hart zou zeggen: Mijn heer blijft nog lang weg, en zou beginnen de knechten en de dienstmeisjes te slaan, te eten en te drinken en dronken te worden, 46 dan zal de heer van deze slaaf komen op een dag waarop hij hem niet verwacht, en op een uur dat hij niet weet; en hij zal hem in stukken houwen en hem in het lot doen delen van hen die ontrouw zijn. (Lukas 12:45-46)
Deze tekst is onderdeel van een antwoord van Jezus op een vraag van Petrus. Petrus wilde weten of dit onderwijs over het altijd alert blijven alleen voor hen is of voor iedereen. Maar het antwoord van Jezus is niet een direct antwoord, eerst wil Jezus Petrus de juiste focus laten hebben. Daarom begint Hij met de boodschap dat als wij altijd trouw blijven, totdat de Zoon des mensen terug komt, wij beloond zullen worden.
Maar nu draait Jezus het om. Waar in het voorgaande de rentmeester beloond werd op het moment dat hij trouw bleef, ook als de meester er niet was, is er nu een straf. Want als we als leider in het lichaam van Christus onze eigen weg gaan en niet doen wat God van ons verlangt dan zullen wij gestraft worden.
En die straf is in dit voorbeeld van Jezus niet mild, Jezus heeft het over in stukken gehakt worden. Daaruit kunnen we begrijpen dat dit voor Jezus heel belangrijk is. Zij die leiders zijn in de kerk van Christus moeten weten wat voor verantwoordelijkheid zij hebben. Zij moeten niet denken dat zij in een instituut ‘kerk’ komen te werken en ze moeten voldoen aan het profiel. Een profiel dat opgesteld is door mensen van de denominatie en als zij daar maar aan voldoen, dat ze hun werk goed gedaan hebben.
Alle leiders in alle kerken, kunnen zich daar nooit op beroepen, het is altijd Jezus waar wij verantwoording aan af moeten leggen. Petrus maakte zich zorgen of deze boodschap voor iedereen was of voor hen als leiders. Maar Jezus ziet in deze vraag ten eerste dat Petrus het belang van de boodschap niet inziet. Daarom drukt Jezus hem met de neus op de keiharde feiten dat hij als leider gekozen door Jezus dit heel serieus moet nemen. Nooit moet hij even vakantie nemen van deze verantwoordelijkheid, altijd moet hij nagaan wat het verlangen is van Jezus.
Leiders in de kerk moeten hun verantwoordelijk niet anders nemen. Ze hebben een verantwoordelijkheid naar de Meester alleen en niemand anders, ook zichzelf niet. We moeten die niet lichtvaardig nemen, we hebben een enorme verantwoordelijkheid die we met heel ons hart, al ons verstand en al onze kracht moeten uitvoeren zoals Hij dat van ons verlangt.
Het is misschien een zware boodschap, maar het is zo zwaar omdat Jezus dit heel belangrijk vindt. Want als leider in de kerk van Christus is het niet alleen ons eigen leven waar wij richting aan geven, maar we geven richting aan vele levens. Daarom moeten de leiders dicht bij de bron blijven, niet afhankelijk van wat mensen denken, maar afhankelijk van wat het verlangen is van onze Meester.