De plofkip

Lukas 12

4 En Ik zeg u, Mijn vrienden: Wees niet bevreesd voor hen die het lichaam doden en daarna niets meer kunnen doen. 5 Maar Ik zal u laten zien voor Wie u bevreesd moet zijn: Wees bevreesd voor Hem Die, nadat Hij gedood heeft, ook macht heeft in de hel te werpen. Ja, Ik zeg u, wees bevreesd voor Hem! 6 Worden niet vijf musjes voor twee penninkjes verkocht? En niet een van die is bij God vergeten. 7 Ja, ook de haren van uw hoofd zijn alle geteld. Wees dan niet bevreesd: u gaat veel musjes te boven. (Lukas 12:4-7)

De gedachte dat God met ons is en daarom alles op rolletjes gaat is een gedachte die hier niet wordt uitgedragen door Jezus. De Vader is uit op een leven voor ons dat op Hem vertrouwt. Een leven waarin we Hem vrezen, niet omdat we bang zijn, maar omdat we weten dat Hij God is. En als we Hem vrezen, mogen we weten dat Hij om ons geeft.

Jezus maakt de vergelijking met vijf musjes, maar het is geen vergelijking met musjes die vrolijk rondvliegen. Het gaat over musjes die gevangen zijn door mensen en worden verhandeld. Kunnen wij ons voorstellen dat God niet één van de miljoenen plofkippen is vergeten?

Dat is wel de boodschap van Jezus hier. Want de context is dat we God moeten vrezen wat onze situatie ook is. Mensen kunnen van alles denken over ons, ze kunnen van alles doen met ons, maar uiteindelijk is het God die ons vasthoudt. Hij laat niet gaan wat Zijn hand begon. God vergeet niet één van de plofkippen, zijn wij Hem niet veel meer waard?

Daarom hoeven we niet bang te zijn, Hij is altijd bij ons. Op Hem mogen we altijd blijven vertrouwen, wat de situatie ook is in ons leven. Want wij zijn veel meer waard dan die musjes, ons leven is Gods verlangen. En daarom moeten we Hem alleen vrezen.

Daarom gaat God vrezen en Zijn liefde kennen samen. Daarom is het één boodschap. We moeten weten dat God, God is, Hij heeft hemel en aarde geschapen. Hij is geen oude man die alleen maar new age liefde uitdraagt, Hij is God almachtig die de sterren aan de hemel meet met de palm van Zijn hand. En aan de andere kant is Hij degene die ons geschapen heeft en ons al kende toen we nog in de moeders buik waren.

We hoeven niet angstig te zijn, maar we kunnen Hem ook niet in onze broekzak steken. Vrees God, Hij heeft alles in de hand en heeft de macht om ons in de hel te werpen. Vrees God want al is de hele wereld tegen ons, God vergeet ons niet, wij Zijn Hem zoveel meer waard dan een plofkip.

 

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.