1 En het gebeurde, toen Hij ergens aan het bidden was, dat een van Zijn discipelen tegen Hem zei, toen Hij ophield: Heere, leer ons bidden, zoals ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft. 2 Hij zei tegen hen: Wanneer u bidt, zeg dan: Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel, zo ook op de aarde. 3 Geef ons elke dag ons dagelijks brood. 4 En vergeef ons onze zonden, want ook wij vergeven aan iedereen die ons iets schuldig is. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. (Lukas 11:1-4)
Waarom niet alleen ‘Vader’ of ‘mijn Vader’? Waarom wil Jezus dat we God aanspreken als onze Vader? Het is geen toeval dat Jezus het woord ‘onze’ gebruikt. Natuurlijk is er de persoonlijke relatie met God waarin wij tot Zijn troon mogen komen, maar we moeten bewust zijn van de plek die wij hebben in de hele schepping. God is de Schepper van hemel en aarde.
Als we de samenvatting van de wet er naast leggen zien we precies dezelfde gedachte. We moeten God liefhebben boven alles, Hij is onze schepper, Hij is onze enige werkelijke autoriteit in het leven. Daarnaast moeten we de naaste liefhebben als onszelf. We zijn gelijk, we staan in dezelfde relatie met onze Schepper.
En als we dus ons gebed beginnen met ‘onze’, hoe kunnen we dan in gebed komen als we in onenigheid leven met onze naaste, als we onszelf meer liefhebben dan onze naaste. Hoe kunnen we dan werkelijk spreken over ‘onze Vader’, als Hij op dat moment eigenlijk alleen maar even mijn Vader moet zijn. Want dan komen we voor de Vader omdat we graag willen dat Hij mijn gebed beantwoord, dat Hij opkomt voor mijn belangen.
‘Onze Vader’ betekent dat we ons bewustzijn van onze plek in de hele schepping van God. We zijn ons dan bewust dat we samen zijn als familie, als schepping. We zijn er dan op uit dat Gods hand het beste doet voor iedereen. En dat zien we ook terug in de rest van het gebed. Het gebed is er niet op uit om mijn eigen egoïstische verlangen te bevredigen, maar het is er op uit dat we als familie in liefde in Gods koninkrijk wandelen.
Hoe kunnen we als gemeente het ‘Onze Vader’ samen bidden als we een moment later de hoed van een ander gemeentelid of de preek van de voorganger negatief gaan lopen beoordelen. Is Hij werkelijk onze Vader?
Jezus wil de discipelen leren om niet alleen als individu in de relatie met God te staan. De discipelen moeten zien dat hun relatie onderling verband houdt met hoe zijn in hun relatie met de Vader staan. Dat kan men niet los van elkaar zien. En daarom is het Onze Vader, wij zijn Zijn schepping, Hij is onze Schepper.