11 En neem niet deel aan de onvruchtbare werken van de duisternis, maar ontmasker ze veeleer. 12 Want wat heimelijk door hen gedaan wordt, is te schandelijk om zelfs maar te vertellen. (Efeze 5:11-12)
Al dat gezeur over zonden zijn we wel zat. De wet is een leuk stukje liturgie maar bepaalt niet ons leven. We willen gewoon ons leven kunnen leven zoals we dat nu doen. In alle luxe en comfort, gebruikmakend van wat de wereld ons te bieden heeft.
Maar zoals ik in de vorige overdenking besproken heb, moeten we ons leven beproeven. En daar borduurt Paulus nu op voort. Als we kijken naar ons leven, kunnen we kijken naar wat vruchtbaar is of niet. En ik wil nu geen specifieke dingen opschrijven, omdat ik er van overtuigd ben dat we er zelf achter kunnen komen wat vruchtbaar is of niet.
Paulus wil dat we ze ontmaskeren. Daarmee bedoelt hij dat we de ware aard laten zien van wat de wereld aan het doen is. Blijkbaar is het niet helemaal duidelijk, blijkbaar lijken ze goed maar zijn ze het niet. Het zijn onvruchtbare werken, werken die niet bijdragen aan een groei in God, maar werken van de duisternis die alles wil afbreken.
We moeten het ontmaskeren als werken van de duisternis. We hoeven er niet aan deel te nemen, we hoeven het zelfs niet te begrijpen of alle in en outs er van te weten. Het is te schandelijk om er ook maar over te praten. We hoeven alleen maar te erkennen dat het werken van de duisternis zijn en dan onze handen er van af te houden.
Ik ben er van overtuigd dat als we beproeven we echt de werken van het kwaad kunnen ontmaskeren. We hoeven daar niet super geestelijk voor te zijn. Alles wat we hoeven te doen is kritisch durven te zijn naar ons eigen leven en het aan te durven het kwaad te ontmaskeren.