12 En Hij zei ook tegen hem die Hem uitgenodigd had: Wanneer u een middag- of avondmaaltijd houdt, roep dan niet uw vrienden, ook niet uw broers, en niet uw familieleden of rijke buren, opdat ook zij u niet op hun beurt terugvragen en het u vergolden wordt. 13 Wanneer u echter een feestmaaltijd gereedmaakt, nodig dan armen, verminkten, kreupelen en blinden. 14 En u zult zalig zijn, omdat zij niets hebben om u te vergelden. Want het zal u vergolden worden in de opstanding van de rechtvaardigen. (Lukas 14:12-14)
Als je als eigenaar van een bedrijf nieuw personeel nodig hebt, dan kijk je echt niet alleen naar de kwalificaties van de persoon. Zeker als je niet zo’n groot bedrijf hebt zou je als eigenaar het liefst even een dagje meelopen met de persoon, even kijken hoe en wat die persoon voor keuzes maakt, ook in de kleine dingen.
Want het zijn vaak die kleine dingen die laten zien wat voor persoon diegene is. De simpele keuzes, de keuzes die net even anders zijn dan het gangbare. Voor God is dit ook belangrijk. Bij grote keuzes zijn wij soms wel van Gods wil bewust, dan bidden we er misschien zelfs voor en vragen we God om hulp bij de keuze. Maar het zijn juist die kleine keuzes van elke dag waar God naar kijkt.
En één van die keuzes stipt Jezus hier aan. De keuze met wat wij doen met ons dagelijks leven, de vrienden die wij kiezen. Want het meest gangbare om te doen is die vrienden te kiezen waar je ook wat aan hebt. En dat is precies waar Jezus tegen aan wil schoppen. Want die vriendschap is gebaseerd op wederzijds voordeel, de beloning zit hem in deze vriendschap zelf.
Jezus legt dat hier ook uit en juist door het contrast met het voorbeeld van Jezus over hoe het veel beter kan, zien we in hoe oppervlakkig dit soort vriendschap is. Het is een vriendschap waarmee we eigenlijk onszelf kietelen.
Maar juist als we er bewust voor kiezen om er te zijn voor die mensen die niets kunnen teruggeven dan maken we keuzes die Gods aandacht trekken. En dat gaat het niet om zendingswerk of kerkenwerk waar we een open huis organiseren, maar juist om ons privé leven. Het gaat om onze privé keuzes, dat we in plaats van die vrienden juist mensen uitnodigen die we misschien maar één keer in ons leven zullen ontmoeten, mensen die ons niets terug kunnen geven.
En dat is waar God naar kijkt en Hij zal ons daar voor belonen. Het zijn de kleine keuzes die we maken in het dagelijks leven. Met wie staan we op het schoolplein, met wie zitten we tijdens lunch op het werk of sterker nog naar welke gemeente gaan we? Is onze keuze omdat het ons beter uitkomt of omdat we werkelijk iets willen geven en door God beloond willen worden?