27 En Hij zal zeggen: Ik zeg u, Ik weet niet waar u vandaan komt. Ga weg van Mij, allen die ongerechtigheid bedrijven. 28 Daar zal gejammer zijn en tandengeknars, wanneer u Abraham, Izak en Jakob en alle profeten in het Koninkrijk van God zult zien, maar u buitengeworpen. (Lukas 13:27-28)
‘Ik weet niet waar u vandaan komt.’ Het klinkt als een hele rare zin als we deze woorden in de mond van een almachtige God leggen. Maar eigenlijk betekent het zoiets als: ‘je hebt geen duidelijke keuze gemaakt, ik weet niet wat ik aan je heb.’
De meeste mensen op deze planeet cruisen maar een beetje door het leven. Ze gaan van de hak op de tak en zien wel waar het schip strandt. Ze worden geleid door hun emoties en hebben niet werkelijk controle over hun leven. Zonden accepteren ze als een onderdeel van dit leven, het hoort er nu eenmaal bij.
Vers 28 beschrijft een plek van wanhoop. Misschien kunnen we het onszelf wel een beetje inbeelden, een enorme fout die we hebben gemaakt met catastrofale gevolgen. Had ik nou maar niet dit of dat gedaan. De rest van ons leven zullen we onszelf verwijten maken, want wij hebben een keuze gemaakt die onomkeerbaar is. Maar wat Jezus beschrijft is veel meer intens.
Als wij daar in die positie terecht komen, zoals in vers 28 beschreven, dan is het een eeuwig onszelf verwijten. We zullen nooit kunnen zeggen dat we het niet wisten, we weten het maar het interesseert ons gewoon niet. En dan zullen we het ons realiseren, dan zullen we jammeren en knarsetanden, hadden we het nu maar anders gedaan, hadden we het nu maar serieus genomen.
Als we zondag in het kerkgebouw zitten, realiseren we ons dan met wat voor keuze we te maken hebben? Dit is geen leuk uurtje van de week dat we even moeten uitzitten. Het is de eeuwige keuze die we maken, elke dag weer. Deze keuze maken we niet met een keer dopen of een keer een leuk gebed bidden. Deze keuze maken we elke dag, in een keiharde strijd om kleur te bekennen.
En dat moeten we onszelf nu realiseren, niet als we daar voor die gesloten deur staan. Want dan is het te laat, dan is er geen excuus meer. We weten dat dit de waarheid is, we weten dat we serieus moeten zijn in ons geloof. En nu is het de tijd dat we het ook doen.