22 Maar Jezus, Die hun overwegingen kende, antwoordde en zei tegen hen: Wat overlegt u in uw hart? 23 Wat is gemakkelijker, te zeggen: Uw zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op en ga lopen? 24 Maar opdat u zult weten dat de Zoon des mensen macht heeft op de aarde om zonden te vergeven (zei Hij tegen de verlamde): Ik zeg u, sta op, neem uw bed op en ga naar uw huis. (Lukas 5:22-24)
Wat een woorden, Jezus, Die hun overwegingen kende. Hij kende het hart, Hij wist vanuit welke motivatie zij dachten. En daar reageert Hij ook op, want Hij wil dat de onlogische gedachte die zij hebben recht wordt gezet. Hij zet de woorden van vergeving kracht bij door de man ook te genezen en daarmee wil Hij laten zien dat het helemaal geen godslastering is, maar juist het hart van God dat wordt geopenbaard.
Als God aan het werk gaat, dan gaat Hij werkelijk aan het werk. God doet geen half werk, Hij wil volledige genezing, van zonden en ziekten. En dat laat Jezus hier zien. Hij werkt naar de wil van God en de vruchten daarvan zijn duidelijk. God is geopenbaard, Zijn kracht, maar ook Zijn liefde van vergeving.
Tegenstand tegen het werk van God is zo onlogisch. Zoals hier de religieuze leiders onlogisch bezig zijn doordat ze iets goeds willen afkraken. En dat wil Jezus openbaren door iets te doen wat alleen God kan doen. Jezus wil laten weten dat het hier gaat om genezing, verlossing en bevrijding, maar de leiders gaan in hun eigen onlogica zoeken naar redenen om zichzelf niet buitenspel te laten zetten.
Dit is nog steeds ook een veelgebruikte manier in de kerk om God maar buiten de deur te houden. We komen met zoveel regels en zoveel andere manieren om elk nieuw idee te ontdoen van kracht. Zolang we maar de zekerheid hebben dat alles blijft zoals het is dan hoeven we ons ook nergens over druk te maken. We moeten de kerk heilig houden, maar in plaats daar van maken we een starre kerk die niet groeit in de kracht van de Heilige Geest.
Waarom zou God vandaag de dag niet iets nieuws willen doen in onze gemeente? Wij zijn zo bang dat het de verkeerde kant op gaat, dat onze favoriete berijming niet meer nodig is of dat onze manier van kerkgang veranderd. Maar zijn we dan niet precies hetzelfde als deze religieuze leiders, onlogisch bezig. Houden we daardoor niet het goede dat God wil doen in onze gemeente buiten de deur?