11 In Hem zijn wij ook een erfdeel geworden, wij, die daartoe voorbestemd waren, naar het voornemen van Hem Die alle dingen werkt overeenkomstig de raad van Zijn wil, 12 opdat wij tot lof van Zijn heerlijkheid zouden zijn, wij, die al eerder onze hoop op Christus gevestigd hadden. (Efeze 1:11-12)
Het is geen schande voor de familie als er een verandering in ons geloof optreedt. Dat we opgevoed zijn als christenen moet in principe helemaal niets te betekenen hebben dan dat het ons de waarheid heeft geopenbaard. Maar er moet een moment in ons geloofsleven komen dat het niet langer een opvoeding is.
Het is jammer dat zij die beginnen te groeien in hun geloof terwijl ze zijn opgevoed met christelijke normen en waarden raar worden aangekeken. ‘Hebben wij het dan verkeerd gedaan?’ Maar dat is niet de juiste gedachte. Het vinden van een persoonlijk geloof heeft niets te maken met het ons afzetten tegen een oude opvoeding, het is het vinden van een persoonlijke hoop in Jezus.
Iedereen, van welke denominatie ook, moet Jezus persoonlijk vinden als de hoop voor het leven. Jezus moeten persoonlijk een verlosser worden en dat moet worden toegejuicht. Mensen zullen dan persoonlijk in contact staan met Jezus. En dat is het doel van Jezus.
Hoe mooi is het wanneer mensen hun hoop in Christus vinden. Het verandert het hele leven, het verandert, de basis waarop men staat. De hoop is Christus alleen in elk onderdeel van het leven. En soms lijken er dan rare dingen te gebeuren, maar dat betekent helemaal niets. Christus is de hoop geworden en dan gebeuren er dingen die uit de koker van God komen en dus niet te begrijpen zijn.
Hoop in Christus is dat mensen zich tot Jezus richten voor hun leven. Hoop in Christus is een hart dat niet eerst alle andere opties en problemen langs gaat, het is de hoop die weet dat in alles Jezus het antwoord is. Dan is Jezus een persoonlijke verlosser geworden. Niet langer universeel, maar mijn verlosser.