6 En daar waren zes stenen watervaten neergezet, volgens het reinigingsgebruik van de Joden, elk met een inhoud van twee of drie metreten. 7 Jezus zei tegen hen: Vul de watervaten met water. En zij vulden ze tot aan de rand. 8 En Hij zei tegen hen: Schep er nu iets uit en breng het naar de ceremoniemeester; en zij brachten het. (Johannes 2:6-8)
Ook al staat het nergens in de tekst, het kan volgens mij niet anders zijn dan dat Jezus bewust deze vaten heeft gekozen. Het waren de watervaten die bedoeld waren om de voeten te wassen en niets anders. Ze zullen er waarschijnlijk niet al te schoon uit hebben gezien.
Maar Jezus gebruikt deze vaten om van water, wijn te maken. En misschien hebben we het al vaker gehoord, maar het is zo tekenend voor God om het minste te gebruiken voor de mooiste taak. Jakob werd gekozen boven Esau, David werd gekozen boven al zijn oudere broers en zo zijn er nog vele andere voorbeelden waarbij God het minste kiest.
Zoals klei in de hand van de pottenbakker zo zijn wij in de hand van onze Heer. Als wij nu maar gewoon stenen vaten zijn, kan God ons gebruiken voor Zijn doel, voor Zijn glorie. We hoeven niet te denken dat we van onszelf eerst een sier pot moeten maken voordat God ons ook maar wil gebruiken. Hij gebruikt het minste voor het mooiste doel.
9 Toen nu de ceremoniemeester het water geproefd had, dat wijn geworden was – hij wist niet waar de wijn vandaan kwam, maar de dienaars die het water geschept hadden, wisten het – riep de ceremoniemeester de bruidegom. 10 En hij zei tegen hem: Iedereen zet eerst de goede wijn voor, en wanneer men er goed van gedronken heeft, daarna de mindere; u hebt de goede wijn tot nu bewaard. (Johannes 2:9-10)
Het minste voor het beste. God beschaamd de slimme trotse mens, door de nederig te gebruiken voor het beste. Wanneer God iets doet dan doet Hij het goed. Waarom zouden we dan bang zijn om ons leven in Zijn handen te leggen? We hoeven niet bang te zijn om ons leven te laten kneden door God. Hij onze Vader die voor ons wil zorgen en het beste voor heeft met ons leven.
Jezus wilde nog niet in de openbaarheid treden, het was zijn tijd nog niet. Waarschijnlijk wisten de ceremoniemeester en de bruidegom ook niet wie er voor de wijn gezorgd heeft. Een geheim tussen de dienaars en Jezus.