5 Loof Hem met helder klinkende cimbalen,
loof Hem met luid klinkende cimbalen. (Psalm 150:5)
Een van de klachten over de aanbidding met een band is dat het inspeelt op de emotie. Tijdens zo’n ‘show’ worden we meegenomen in een vloed van emoties. De muziek brengt in ons emoties naar boven die soms heftig kunnen zijn. Maar mogen we deze emoties hebben, moeten we niet God prijzen met onze hersens?
Voor een antwoord op deze vraag kunnen we kijken in psalm 42. Een psalm van een man die dorstig is naar de aanwezigheid van God. En dan in vers 6 begint de psalmist tegen zichzelf te praten.
6 Wat buigt u zich neer, mijn ziel,
en bent u onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem weer loven
voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht. (Psalm 42:6)
De emoties werken even niet meer mee, ze zijn weemoedig zonder hoop. Maar dat betekend niet dat het geloof van de psalmist afhankelijk is van zijn emoties. Maar het is voor de psalmist wel duidelijk dat hij zijn emoties ook graag op het niveau van zijn geloof wil hebben. De psalmist verteld zijn emoties dat het moet hopen op God want dan zal hij Hem weer loven. Hij moet vertrouwen op de verlossing van God.
Onze emoties zijn maakbaar, daarom zijn er vele (vooral jongeren) die zich kunnen vinden in de muziek die onze emoties aanraakt. Een aanbiddingsavond kan ons emotioneel opkrikken en sterk maken. We kunnen alle andere prikkels die onze emoties beinvloeden even vergeten en ons op God richten.
Maar daarbij moeten wij niet vergeten dat ons geloof boven de emoties moet staan. Wij moeten een rotsvast vertrouwen hebben in de God die onze verlossing is. En dit vertrouwen kan onze emoties laten weten dat het altijd kan vertrouwen op de God die eeuwig leeft.