9 Mijn ziel klampt zich aan U vast, komt achter U aan,
Uw rechterhand ondersteunt mij. (Psalm 63:9)
Veel van onze communicatie met de hemel is nogal troebel. We weten niet of we God horen, we vragen ons af of Hij ons wel hoort. Zoals we vandaag de dag contact hebben met iedereen over de hele wereld dat kunnen we ons niet voorstellen bij God. Maar waarom had Jezus dat dan wel?
Wat David hier beschrijft is de intense relatie die Hij had met God. Zijn ziel klampte zich vast aan God, in alles was hij gericht op God. Hij zocht Hem voor hulp en kracht, Hij zocht Hem voor het leven hier op aarde. Over bergen en door dalen was het altijd God die bij hem was.
Daar begint onze relatie met God, we kunnen ons er wel bij neerleggen dat we God niet kunnen horen en dat we aan de bijbel genoeg hebben, maar is dat wat God ook wil? Is God te druk om nu met ons te praten, is het God die Zich er makkelijk van af maakt met de bijbel of zijn wij het die ons er gemakkelijk van afbrengen door alle verantwoordelijkheid bij de bijbel te leggen.
Nergens in de bijbel staat dat God stopt met communiceren, dat Hij alleen nog maar de bijbel wil gebruiken. Wij hebben dat gedaan omdat wij zo onzeker zijn over onze religie en we daarom houvast nodig hebben. Is niet daardoor onze communicatie met Hem vertroebeld, communicatie waar God naar verlangt.
Communicatie waarin wij met onze ziel ons vastklampen aan Hem. Nee we gaan niet buiten de bijbel om, maar God wil vandaag nog steeds tot ons spreken. Open je hart en laat Hem binnen.