Ikzoek.Godshart.nl

Handelingen 26

19 Daarom, koning Agrippa, ben ik die hemelse verschijning niet ongehoorzaam geweest, 20 maar heb ik eerst aan hen die in Damascus en in Jeruzalem en in heel het land van Judea woonden, en later aan de heidenen verkondigd dat zij tot inkeer moesten komen, zich tot God bekeren en werken doen die in overeenstemming zijn met de bekering.  (Handelingen 26:19-20)

Dit noemen we kinderlijke gehoorzaamheid, Paulus ziet geen andere weg dan dat hij gehoorzaamd. Dit is in onze tijd nogal een moeilijk punt, we worden nogal onderwezen in mondigheid. We moeten vooral leren om voor onszelf op te komen en zelf keuzes te leren maken. We zijn een individu met onze eigen rechten en daar moeten we voor opkomen.

Dat je vandaag de dag weinig mensen ziet zoals Paulus heeft niets te maken met een God die ons niet meer nodig heeft. Er zijn maar weinig mensen die nog zo radicaal hun leven willen invullen dat ze God gehoorzaam willen zijn. Natuurlijk willen we op zondag nog wel luisteren, maar hoe wij de rest van de week invullen bepalen we zelf.

Toch is God vandaag de dag ook nog steeds op zoek naar mensen die bereid zijn om alles te geven. Dit heeft niets met het verdienen van onze zaligheid te maken, dit heeft te maken met onze liefde voor de Vader. En dat is ook wat er in de bijbel staat: ‘Heb God lief boven alles.’ Paulus deed dit omdat Hij God wilde dienen met alles wat er in hem was. Dat deed hij toen hij de christenen aan het vervolgen was en dat deed hij nadat Jezus hem had geroepen.

Soms lijkt het er op dat wij gierige christenen willen zijn, we willen voor niets op de eerste rij zitten (echt Nederlands). Gebruiken wij Gods genade niet een beetje teveel, is het niet tijd dat wij Zijn liefde beantwoorden? Een relatie hoort van twee kanten te komen. Nogmaals dit gaat niet om het verdienen van vergeving, dit gaat om het beantwoorden van Zijn liefde voor ons.

En dat is wat ons geloof zo kinderlijk maakt. God gehoorzamen, van God verlangen om op Zijn weg te wandelen. En dan gewoon doen wat Hij van ons vraagt. God is het waard dat wij Hem ons leven geven, Hij heeft ons al alles gegeven. En zo moeten we leren van de houding van Paulus, laten we Paulus volgen zoals Hij Jezus volgt.

Handelingen 26

12 Toen ik daarvoor ook naar Damascus reisde, met volmacht en in opdracht van de overpriesters, 13 zag ik, koning, midden op de dag, op de weg een licht, sterker dan de glans van de zon, dat mij en hen die met mij meereisden, vanuit de hemel omscheen. 14 En nadat wij allen op de grond gevallen waren, hoorde ik een stem tot mij spreken en in de Hebreeuwse taal zeggen: Saul, Saul, waarom vervolgt u Mij? Het is hard voor u de hielen tegen de prikkels te slaan. 15 En ik zei: Wie bent U, Heere? En Hij zei: Ik ben Jezus, Die u vervolgt. 16 Maar richt u op en sta op uw voeten, want hiertoe ben Ik aan u verschenen: om u aan te stellen als dienaar en getuige zowel van de dingen die u gezien hebt als van die waarin Ik nog aan u verschijnen zal; 17 en Ik zal u verlossen van dit volk en van de heidenen, naar wie Ik u nu zend, 18 om hun ogen te openen en hen te bekeren van de duisternis tot het licht en van de macht van de satan tot God, opdat zij vergeving van de zonden ontvangen en een erfdeel onder de geheiligden door het geloof in Mij.  (Handelingen 26:12-18)

De vorige overdenking liet zien dat het evangelie extreem is, het beïnvloed ons hele leven radicaal. Natuurlijk moeten we daar wel open voor staan, simpel het evangelie accepteren als waarheid is dan niet genoeg. Het evangelie moet invloed hebben op alles wat wij doen en de keuzes die wij maken. En als we daarvoor open staan dan begint het evangelie te werken in ons leven, dan beginnen we de hand van God in ons leven te zien.

Getuigen over het evangelie hoeft dan helemaal niet zo moeilijk te zijn, want de beste getuigenissen gaan over wat God in ons leven heeft gedaan. En dat is wat Paulus hier doet, hij getuigt over het werk van Jezus in zijn leven. Niemand kan hem dat afnemen, ze kunnen het misschien in twijfel trekken, maar dat zorgt er niet voor dat het niet gebeurd is.

Mensen kunnen discussiëren over theologie, wat zij denken dat de waarheid is en waarom de ander het verkeerd heeft. Maar op het moment dat het gaat om onze ervaring met God is er geen discussie meer mogelijk. En het enige wat mensen dan kunnen doen is het aannemen of ons laten weten dat we een leugenaar zijn.

Maar op het moment dat we zo gaan evangeliseren zien mensen niet langer een lijst met regels of een statisch dogma, ze zien een levend evangelie dat effect heeft gehad op ons leven. En dat is een evangelie dat werkelijk kracht heeft. Na deze getuigenis van Paulus zijn er dan ook maar twee opties, of God heeft werkelijk gesproken tot Paulus en moeten wij dat ook accepteren, of Paulus is gek geworden.

Nu zijn er mensen die denken dat Paulus uniek is en dat wij dit helemaal niet in ons leven kunnen verwachten. Maar realiseren wij wel dat het leven van Paulus al uniek was voordat hij geroepen werd. Denk aan David, God keek naar zijn hart en daarom werd hij gekozen om de volgende koning te zijn. God kijkt naar jouw hart en zal Zich openbaren als jij naar Hem verlangt.

Handelingen 26

1 En Agrippa zei tegen Paulus: Het is u toegestaan voor uzelf te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit en verdedigde zich als volgt: 2 Ik acht mijzelf gelukkig, koning Agrippa, dat ik mij heden tegenover u mag verdedigen tegen alles waarvan ik door de Joden beschuldigd word, 3 vooral omdat ik weet dat u kennis hebt van alle gewoonten en geschilpunten die er onder de Joden zijn. Daarom vraag ik u geduldig naar mij te luisteren. 4 Welnu, mijn leven van mijn jeugd af aan, zoals dat van het begin af aan onder mijn volk in Jeruzalem geweest is, is bij al de Joden bekend. 5 Zij weten van mij vanuit het verleden – als zij het maar wilden getuigen! – dat ik geleefd heb volgens de meest nauwgezette richting binnen onze godsdienst, namelijk als Farizeeër. 6 En nu sta ik hier en word geoordeeld over de hoop op de belofte die door God aan de vaderen gedaan is, 7 die onze twaalf stammen hopen te bereiken door voortdurend, nacht en dag, God te dienen. Om deze hoop, koning Agrippa, word ik door de Joden beschuldigd.  (Handelingen 26:1-7)

Misschien krijgen wij ook wel het gevoel van herhaling, want elke keer weer moet Paulus zichzelf verdedigen. En daarboven op komt nog dat de boodschap elke keer weer hetzelfde is. En als wij na twee hoofdstukken al dit gevoel krijgen, hoe moet Paulus zich dan gevoeld hebben, hij zit daar meer dan twee jaar vast. En toch staat Paulus daar weer om te getuigen.

En eigenlijk is de vraag aan de politieke leiders die Paulus hier stelt: ‘waar doen ze moeilijk over?’ Paulus heeft alleen maar een mooie boodschap en als ze daarin niet geloven dan maakt het hem niet uit. Hij komt niet met geweld iets opleggen, hij heeft een boodschap van God ontvangen en alleen die wil hij verkondigen.

En dit is het mooie van het evangelie, helaas hebben veel christenen in het verleden zich hier niet aan gehouden. Het geloof is geen erfenis en kan zeker niet opgelegd worden. We kunnen iemand niet forceren om God lief te hebben dat is voor iedereen een eigen keuze. We kunnen ook niet rondgaan en mensen die niet geloven vertellen wat een slechte mensen ze zijn, we zijn allemaal schepsels van God.

En daarom is Paulus geen gevaar voor wie dan ook. Hij is juist trouw aan het Joodse geloof en daarin heeft hij een overtuiging die hij wil overbrengen op andere mensen. Als mensen dat niet willen accepteren dan schudt hij het stof van zijn voeten en meer niet.

Het evangelie is hoop geven, het evangelie is God laten zien voor Wie Hij werkelijk is, het  evangelie is een boodschap voor mensen die verlossing nodig hebben. En als we het evangelie zo verkondigen dan is er geen discussie mogelijk, het enige wat mensen kunnen doen is het accepteren of het afwijzen. Waar doet de wereld moeilijk over?

Handelingen 25

23 De volgende dag dan, toen Agrippa en Bernice met veel vertoon gekomen en het rechthuis binnengegaan waren, samen met de oversten en de mannen die de voornaamsten van de stad waren, werd Paulus op bevel van Festus voorgeleid. 24 En Festus zei: Koning Agrippa en alle mannen die met ons aanwezig zijn, hier ziet u hem om wie heel de Joodse menigte mij heeft aangesproken, zowel in Jeruzalem als hier, roepend dat hij niet langer behoort te leven. 25 Ik heb echter begrepen dat hij niets heeft gedaan wat de dood verdient, maar omdat hij zichzelf ook op de verheven keizer beroepen heeft, heb ik besloten hem te sturen. 26 Ik kan mijn heer niets met zekerheid over hem schrijven; daarom heb ik hem aan u allen voorgeleid en vooral aan u, koning Agrippa, opdat ik na gedaan onderzoek iets te schrijven heb. 27 Want het lijkt mij ongerijmd een gevangene te sturen zonder de beschuldigingen tegen hem te kennen te geven.  (Handelingen 25:23-27)

Wat een onzin spreekt deze Festus uit, Paulus heeft daar meer dan twee jaar vastgezeten en nu is hij een beetje in paniek want hij weet niet wat hij tegen de keizer moet zeggen. Er is namelijk helemaal geen probleem met Paulus, hij had al twee jaar eerder vrijgelaten moeten worden. En daarom kan hij geen serieuze aanklacht opschrijven om aan de keizer te laten geven.

Zoals in de vorige overdenking beschreven is dit de normale gang van zaken in de wereld. Men maakt er een poppenkast van en het draait niet langer meer om de kern van ons bestaan. Of het nu een communistisch land is of een kapitalistisch land we zetten een systeem op dat een leeg leven achter laat. Een leven dat gaat om wat andere mensen denken.

Als Festus nu gewoon zijn werk had gedaan en naar de feiten had gekeken dan was Paulus al weer onderweg geweest. Als de religieuze leiders hun emoties tot bedaren hadden gebracht en oprecht God hadden gevraagd of dit Zijn weg is, dan hadden ze Jezus kunnen ontvangen als de Messias. Maar we verzinnen er zoveel bij dat we het niet meer los kunnen laten.

En dit zullen we altijd blijven zien. Denk aan de nieuwe regels voor homoacceptatie, denk aan de abortuswetten. Als we zo doorgaan zal het op een gegeven moment niet meer uitmaken wie met wie door het leven gaat of wanneer we iemand het leven ontnemen. Dit is de wereld waarin we leven en het lijkt er nu op dat we als kerk er langzaam in worden meegesleept.

Want het scheidingspercentage in de kerk is net zo hoog als in de wereld. En zo zijn er vast nog meer percentages te noemen, maar er is zoveel dat in de kerk nu normaal is, dat voor Jezus niet normaal is. Wij moeten vast blijven houden aan rechtvaardigheid, aan het Koninkrijk van God en dan zullen we niet afglijden in deze modder van leugens. Dan komen we niet op een punt dat we het niet meer weten omdat we er tot over onze oren inzitten.

Handelingen 25

11 Want als ik onrecht doe en iets gedaan heb wat de dood verdient, weiger ik niet te sterven; maar als er niets waar is van dat waarvan zij mij beschuldigen, kan niemand mij bij wijze van gunst aan hen uitleveren. Ik beroep mij op de keizer! 12 Toen antwoordde Festus, nadat hij met de raad gesproken had: U hebt u op de keizer beroepen? U zult naar de keizer gaan. 13 En toen er enkele dagen voorbijgegaan waren, kwamen koning Agrippa en Bernice in Caesarea aan om Festus te begroeten. 14 En toen zij daar verscheidene dagen doorbrachten, vertelde Festus de koning de zaken met betrekking tot Paulus en zei: Er is hier een man die door Felix als gevangene is achtergelaten, 15 om wie, toen ik in Jeruzalem was, de overpriesters en de oudsten van de Joden voor mij verschenen om zijn veroordeling te vragen. 16 Ik antwoordde hun dat de Romeinen niet de gewoonte hebben, bij wijze van gunst een mens tot de dood over te leveren, voordat de beschuldigde tegenover de beschuldigers heeft gestaan en gelegenheid gekregen heeft om zich te verdedigen tegen de beschuldiging. 17 Toen zij dan gezamenlijk hier gekomen waren, gunde ik mijzelf geen uitstel, maar ik ging de dag daarna op de rechterstoel zitten en gaf bevel de man voor te leiden. 18 De beschuldigers brachten echter, toen zij hier stonden, tegen hem geen beschuldiging naar voren over de dingen die ik vermoedde; 19 maar zij hadden met hem enkele geschilpunten over hun eigen godsdienst en over een zekere Jezus, die gestorven was, maar van wie Paulus beweerde dat Hij leeft. 20 En omdat ik in twijfel was over wat ik met het onderzoek van deze zaak aan moest, vroeg ik of hij naar Jeruzalem wilde gaan om daar over die dingen geoordeeld te worden. 21 En nadat Paulus zich beroepen had op zijn recht om in hechtenis te blijven totdat de verheven keizer van zijn zaak kennis zou kunnen nemen, gaf ik opdracht hem in hechtenis te houden totdat ik hem naar de keizer zou sturen. 22 En Agrippa zei tegen Festus: Ik zou die man ook zelf wel willen horen. En hij zei: Morgen zult u hem horen.  (Handelingen 25:11-22)

Het lijkt er wel een beetje op alsof Festus zichzelf probeert te excuseren. Want dat Paulus het zover laat komen dat moet hem toch dwars zitten. Want diep van binnen weet hij ook wel dat het allemaal een spelletje is dat ze aan het spelen zijn. En nu doet hij alsof hij oprecht was in wat hij deed, alsof hij geen enkele valse motieven had. Zijn reactie is een soort mix van angst voor de hoge woorden van Paulus en schuldgevoel voor het spelletje dat hij aan het spelen was.

Maar voor Paulus is het duidelijk, er is geen uitzicht meer, het zal een langdurig politiek spelletje blijven en daar wil hij niet het onderwerp van zijn. Het is alsof Pauls even het spelletje meespeelt en niet langer de speelbal is. Want als Romein heb je het recht om je te beroepen op de Keizer, als je het idee hebt dat je geen recht wordt gedaan dan is er altijd een weg naar de ‘hoogste’ autoriteit.

Nog even spelen ze een spelletje en geeft Festus koning Agrippa de mogelijkheid om ook naar Paulus te luisteren en een oordeel te vellen. Maar eigenlijk is het al duidelijk, Paulus heeft niets verkeerds gedaan en zou al die tijd onterecht hebben vast gezeten.

Eigenlijk is dit spelletje nog steeds de normale gang van zaken en misschien is het zelfs erger geworden. Denk aan al die reality tv series, het is allemaal een façade waar we niets mee bereiken, het leven draait meer om wat we zouden willen zijn dan wie we werkelijk zijn. Denk aan alle sociale media, we werken zo hard aan hoe we willen overkomen dat we vergeten wie we werkelijk zijn.

We moeten ons verre houden van dit spelletje, laten we zijn wie we werkelijk zijn. Kinderen van God die naar Zijn beeld geschapen. Laten we ons daar op richten, de kern van ons bestaan in de aanwezigheid van God. Dan hoeven we niet zo moeilijk te doen, dan worden we niet zo snel gekwetst want we weten dat we in de armen van de Vader mogen zijn.

Handelingen 25

6 En nadat hij niet meer dan tien dagen bij hen doorgebracht had, ging hij naar Caesarea; en de volgende dag, toen hij op de rechterstoel zat, gaf hij bevel Paulus voor te leiden. 7 En toen hij daar gekomen was, gingen de Joden die uit Jeruzalem gekomen waren, om hem heen staan en brachten vele en zware beschuldigingen tegen Paulus in, die zij niet konden bewijzen. 8 Hij verdedigde zich en zei: Ik heb niet tegen de wet van de Joden, niet tegen de tempel, en ook niet tegen de keizer enige zonde bedreven. 9 Maar Festus, die de Joden een gunst wilde bewijzen, antwoordde Paulus en zei: Wilt u naar Jeruzalem gaan en daar in mijn tegenwoordigheid over deze zaken geoordeeld worden? 10 Maar Paulus zei: Ik sta voor de rechterstoel van de keizer en daar behoor ik geoordeeld te worden. Ik heb de Joden geen onrecht gedaan, zoals ook u heel goed weet.  (Handelingen 25:6-10)

Eigenlijk zou al deze politiek niet in de bijbel moeten horen. Het laat alleen maar zien hoe de wereld niet kan accepteren dat Jezus is gezonden door de Schepper van hemel en aarde. Of het nu de religieuze wereld is of de politieke wereld, uiteindelijk zullen ze het alle twee niet kunnen verkroppen dat God deze weg is ingeslagen.

Wij moeten dit als christenen inzien, want dit hele politieke spel zal uiteindelijk uitlopen op een front tegen het christendom. En dat heeft te maken met het evangelie, want daarin wordt duidelijk dat er een moment komt dat wij alleen voor de troon van God staan. Het is van onze kant dus een persoonlijke beslissing die we maken.

Natuurlijk is het Gods schepping en is Hij betrokken bij alles, maar van onze kant zullen wij nooit op een religieuze leider kunnen vertrouwen als we voor God staan. Ook zullen we nooit de situatie in deze wereld de schuld kunnen geven. Hoe sterk de zonden ook wordt, we moeten er tegen vechten en ons er verre van houden.

16 Zie, Ik zend u als schapen te midden van de wolven; wees dus bedachtzaam als de slangen en oprecht als de duiven. 17 Maar wees op uw hoede voor de mensen, want zij zullen u overleveren aan raadsvergaderingen, en in hun synagogen zullen zij u geselen. (Mattheus 10:16-17)

Het is dus niet vreemd dat Jezus zijn discipelen vertelt dat ze bedachtzaam moeten zijn. Sterker gezegd ze moeten heel slim manoeuvreren door de affaires van deze wereld. Ze moeten er niet mee in aanraking komen maar op het moment dat ze er mee in aanraking komen, moeten ze zorgen dat ze niet meegesleurd worden met het politieke spelletje.

En dat doet Paulus, hij blijft onschuldig in zijn handelen, preekt het evangelie als er een mogelijkheid voor is. Maar op het moment dat het politieke spelletje tot een ontknoping lijkt te komen neemt hij de uitgang. Hier wil hij geen onderdeel van zijn omdat men er niet uit wil komen. Het enige wat men wil is de joden tegemoet komen en de joden willen hem kwijt.

Handelingen 25

1 Festus dan ging, drie dagen nadat hij in de provincie gekomen was, vanuit Caesarea naar Jeruzalem. 2 En de hogepriester en de voornaamsten van de Joden verschenen voor hem met een aanklacht tegen Paulus en deden hem een verzoek: 3 Zij vroegen om een gunst ten nadele van Paulus, namelijk of hij hem naar Jeruzalem wilde ontbieden. Zij waren van plan een hinderlaag te leggen om hem onderweg te doden. 4 Maar Festus antwoordde dat Paulus in Caesarea in hechtenis werd gehouden en dat hij daar zelf met spoed naartoe zou reizen. 5 Hij zei: Laten zij onder u die daartoe in staat zijn, dan meereizen; en als er iets onbehoorlijks in deze man is, laten zij hem beschuldigen.  (Handelingen 25:1-5)

We zien in de manier waarop Lukas alles beschrijft dat hij de feiten op een rij wil hebben. Zo begint hij het Bijbelboek Lukas ook, alles wordt in de context van de wereldgeschiedenis geplaatst. Denk aan Herodus die vele kinderen vermoord vanwege zijn angst voor een andere koning.

En ook hier is er de link met politieke machten en religieuze leiders. Als deze verhalen onzin waren geweest dan had dat heel makkelijk ontkracht kunnen worden. Daarom is het niet zomaar een verhaal dat over de apostelen gaat, het is een brief van Lukas om te laten zien hoe de situatie werkelijk was. En wij als lezers moeten het dus ook in die context zien en daarop onze kijk op de situatie baseren.

Daar komt nog bij dat wij ook God vandaag in de context van de hele wereldgeschiedenis moeten bezien. De wereld heeft ons vertrouwen in God en ons vertrouwen in Zijn plannen teruggeduwd tussen kerkmuren. De scheiding van kerk en staat is een prominent politiek punt dat elke keer voor de dag komt als wij met het geloof op de proppen komen.

Maar de wereldgeschiedenis kan niet zonder Jezus, elke dag schrijft God weer geschiedenis in het leven van mensen. En zo moeten wij staan in ons geloof, een mening hebben over het kruis is niet genoeg. Vertrouwen wij er op dat God nu ook bezig is in kerk van Nederland, vertrouwen wij er op dat God zijn plan beschreven in Openbaringen aan het uitvouwen is en dat Hij ons daar bij wil betrekken?

Want zo ziet Lukas het werk van Jezus, zo zag Jezus het werk dat de discipelen zouden gaan doen. Hij liet niet voor niets weten dat de discipelen zich geen zorgen hoefden te maken als ze voor politieke of religieuze leiders terecht zouden komen. Want de Heilige Geest zou op dat moment hen de juiste woorden geven.

Handelingen 24

22 Toen Felix, die vrij nauwkeurig op de hoogte was van de Weg, dit gehoord had, verdaagde hij hun zaak, en zei: Als Lysias, de overste, gekomen is, zal ik een onderzoek instellen naar uw zaak. 23 En hij gaf de hoofdman over honderd opdracht Paulus in hechtenis te houden, maar onder betere omstandigheden, en niemand van de zijnen te verhinderen hem van dienst te zijn of naar hem toe te komen. 24 En na enige dagen kwam Felix daar met zijn vrouw Drusilla, die een Jodin was. En hij ontbood Paulus en hoorde hem over het geloof in Christus. 25 En toen hij sprak over rechtvaardigheid, zelfbeheersing en over het toekomstige oordeel, werd Felix zeer bevreesd en antwoordde: Nu kunt u gaan; wanneer ik gelegenheid heb, zal ik u weer laten halen. 26 En tegelijkertijd hoopte hij ook dat Paulus hem geld zou geven om losgelaten te worden. Daarom ontbood hij hem ook dikwijls en sprak hij met hem. 27 Maar toen er twee jaar verstreken was, kreeg Felix Porcius Festus als opvolger; en Felix, die de Joden een gunst wilde bewijzen, liet Paulus gevangen achter.  (Handelingen 24:22-27)

Paulus krijgt het naar omstandigheden wat beter, Felix zorgt er voor dat mensen Paulus kunnen helpen om het leven in gevangenschap wat dragelijker te maken. Helaas voor de joden hebben ze niet echt hun punt kunnen bewijzen, maar om de vrede te bewaren en misschien nog wat andere politieke redenen kan Felix Paulus ook niet zomaar laten gaan.

Paulus krijgt ook de ruimte om meer te vertellen over zijn geloof en dat deed hij dan ook met volle overtuiging. Hij schuwde daarbij dan ook niet om te praten over het toekomstige oordeel. Het maakte hem niet uit of Felix nu zijn lot in handen leek te hebben of niet, de waarheid moest gesproken worden. Want wij zien dat vandaag de dag nogal eens het evangelie wordt verkondigd zonder dat het mensen kan beledigen.

Het evangelie moet wat doen met mensen, een evangelie dat mensen onverschillig achterlaat is geen echt evangelie. En dat zien we hier bij Felix, het wordt ongemakkelijk voor hem als het persoonlijk wordt. Want nu moet hij over zijn eigen leven nadenken ook al heeft hij zo’n belangrijke positie. Hij zal ook eens voor de troon van God komen te staan en dan moet hij net zoveel verantwoording afleggen als elk ander dat moet doen.

Blijkbaar verzet Felix zich tegen het evangelie, hij wil niet accepteren dat Jezus werkelijk de Zoon van God is en zijn Heer moet worden. Hij weet namelijk dat hij zijn leven zal moeten veranderen, hij zal werkelijk een rechtvaardig leven moeten hebben. En het is duidelijk dat hij dat niet wil, want hij wil nog een slaatje slaan uit de gevangenschap van Paulus.

Wij moeten onze ogen gericht hebben op het evangelie, wij moeten niet kijken naar wie er voor ons staat. Iedereen moet weten dat ze eens voor de stoel van God staan en daar staan ze dan alleen. En daarvoor moeten ze hier en nu een keuze maken.

Handelingen 24

17 En na verscheidene jaren kwam ik om liefdegaven aan mijn volk te brengen en om te offeren. 18 Terwijl ik dat deed, troffen enige Joden uit Asia mij, nadat ik gereinigd was, in de tempel aan, niet met een menigte en ook niet met opschudding. 19 Die hadden hier voor u moeten verschijnen en mij moeten beschuldigen als zij iets tegen mij zouden hebben. 20 Of laten deze mannen hier zelf zeggen of zij enige ongerechtigheid in mij vonden, toen ik voor de Raad stond, 21 of het moest zijn met betrekking tot dit ene woord dat ik uitriep toen ik in hun midden stond: Over de opstanding van de doden word ik heden door u geoordeeld!  (Handelingen 24:17-21)

Paulus beschrijft nu zijn motivatie om terug te komen naar Jeruzalem. Hij blijft een Jood en wil daarom ook trouw zijn aan zijn afkomst. Hij voldeed dus aan de wetten van Mozes en zo was hij in Jeruzalem. Hij had een gelofte gedaan en was daarom in de tempel om te offeren. Dit klinkt misschien raar voor een christen, wij offeren toch niet meer?

Ten eerste moeten wij weten dat offeren een manier van aanbidding is. Net als het zingen van psalmen en het geven van geld in de collecte, is het offeren voor een jood een manier om God te aanbidden. Het offeren voor de zonden die men gedaan heeft is dan ook niet de enige manier van offeren. Er waren vele andere offerande om hun liefde voor God te kunnen uitten.

Daarom is het helemaal niet raar dat Paulus naar de tempel in Jeruzalem was gegaan om te offeren. Het is niet dat wij het dan allemaal ook moeten doen, maar God heeft wel degelijk het offer van Paulus geaccepteerd. En dat komt door het hart dat achter het offer zat en zo kijkt God altijd naar ons leven.

Er zijn mensen die vanuit een reformatorische gemeente naar een charismatische gemeente verhuizen. Ze denken meer vrijheid te willen, al die regels lijken in hun leven de genade van God in de weg te staan. Maar weten we ook dat als we ons houden aan die regels uit liefde voor God dat het helemaal niet slecht hoeft te zijn, maar zelfs een vorm van aanbidding kan zijn.

Als we opgevoed zijn met de zondagsrust en die uit liefde voor onze ouders nog steeds gehoorzamen is dat ook een vorm van aanbidding tot God. Het hoeft de genade van God helemaal niet in de weg te staan. Wijzelf zijn degene die er zo moeilijk over willen doen, wijzelf denken dat het een last is, maar wat als er liefde achter zit? Het is allemaal niet zo zwart-wit, God kijkt naar ons hart en ziet wat onze motivatie is. En dan is zelfs het offer van Paulus een liefde-uiting tot God.